Po co korzystać z mediacji, skoro możemy sami się dogadać?

Idealnym rozwiązaniem byłoby, gdy osoby połączone więzami emocjonalnymi i rodzinnymi, pozostające w konflikcie potrafiły dogadać się same, bez pomocy z zewnątrz. Niestety samo przekonanie czy poczucie potencjalnej możliwości to za mało by osiągnąć trwałe porozumienie. Nawet jednorazowe rozwiązanie problemu nie gwarantuje, że następne będą rozwiązywane w równie dobrym stylu. Mediacje koncentrują się na zbudowaniu fundamentu, który będzie podstawą do rozwiązywania wszelkich kontrowersji. Akceptowanie tych podstawowych zasad powoduje, że łatwo jest przechodzić przez konflikt w konstruktywny sposób, co jest ważne nie tylko dla dorosłych, ale przede wszystkim dla dzieci.
Jeśli jedna z osób pozostających w konflikcie twierdzi, że są w stanie porozumieć się we wszelkich kwestiach, a druga osoba inicjuje mediacje – znaczy to, że proces porozumienia w rzeczywistości jest utrudniony.
Taką samą informację niesie np. stwierdzenie: W każdej chwili jestem gotowy/a rozmawiać, zawsze można do mnie zadzwonić, tylko że kiedy ja dzwonię – zazwyczaj połączenia nie są odbierane lub przerywane.
Oba przykłady świadczą o istnieniu podwójnych sygnałów, gdy przekonania i deklaracje rozmijają się z faktami, które powinny z tych deklaracji wynikać.

Innymi słowy, jeśli obie osoby potrafią ze sobą rozmawiać i dokonywać konstruktywnych ustaleń, mediator nie jest im potrzebny. Jeśli zaś często wybuchają trudne emocje, nie można ustalić prostych rzeczy jak np. zasady informowania się o planach, padają takie słowa jak „oszczerstwa” czy „knucie” – wtedy mediacja może być bardzo pomocna.
Emocje będące główna przeszkodą w procesie porozumienia mogą dzięki obecności mediatora zostać opanowane tak, by nie uniemożliwiały zrozumienia i osiągnięcia konsensusu.
Gdy konflikt nie jest bardzo intensywny mediatorem może być przyjaciel, ktoś z rodziny, a niekiedy nawet dziecko, ale jeśli konflikt jest w fazie eskalacji, osoby pozostające w relacji ze skonfliktowanymi najczęściej nie są w stanie wspierać procesu porozumienia. Jest bowiem zasadnicza różnica między wspieraniem procesu porozumienia, co jest głównym zadaniem mediatora, a znajdowaniem rozwiązań akceptowalnych przez obie strony na czym koncentrują się osoby bliskie pozostającym w konflikcie.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *