Wydaje się że rozmawianie to najprostsza rzecz na świecie. Wszyscy przecież mówimy i komunikujemy się przy pomocy słów. Mimo to wiele par natyka się na trudności we wzajemnym rozumieniu i doświadczają kłótni, w które przeradzają się rozmowy inicjowane w celu poprawy relacji.
Sukces rozmów w związku zależny jest od wykorzystania inteligencji emocjonalnej.
Dzięki badaniom neuroobrazowania dowiedzieliśmy się, że nie bez znaczenia jest co, w jaki sposób i kiedy mówimy. Zazwyczaj inicjujemy rozmowy na trudne tematy gdy jesteśmy niezadowoleni i sfrustrowani. Wtedy też mowa ciała, ton głosu podkreślają nasze negatywne emocje.
Okazuje się, że mówienie innym o tym co powinni robić by się poprawić może nawet utrudnić im zmianę zachowania. Przyczyny są trzy:
- Oceniamy subiektywnie i to co dla nas jest trudnością lub wadą dla partnera może być zasobem. Oceny nacechowane emocjami zazwyczaj są mocno subiektywne
- Krytyka wywołuje opór, głownie z powodu jednoznacznego układu sił, gdzie krytykujący wie jak powinno być, jak jest dobrze.
- Indywidualne cele i potrzeby zazwyczaj się różnią, co powoduje że przyjmowanie punktu widzenia osoby niezadowolonej pozostawiłoby potrzeby osoby krytykowanej niejako na uboczu, jako mniej ważne. Często ideał nie jest taki sam dla obu osób.
Uczenie się przebiega szybciej, jeśli dotyczy obszarów lub zachowań dobrze znanych, w których czujemy się pewnie.
Badania mózgu z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego pokazały, że krytyka uaktywnia układ „walki i ucieczki” w wyniku czego ograniczone zostaje rozumowanie na rzecz automatycznych reakcji służących przetrwaniu. Trzeba pamiętać, że zagrożenie więzi jest potężnym stresorem, który łatwo wybija człowieka z poczucia bezpieczeństwa.
Jak wykorzystać tę wiedzę do poważnych rozmów z partnerem lub partnerką? Jeśli poświęcasz uwagę emocjom bardziej niż twój partner zastosowanie poniższych wskazówek może pomóc w uzyskaniu konstruktywnych efektów i pożądanej zmiany.
- Nie zaczynaj rozmowy, gdy występują warunki HALT
- Umów się na rozmowę, nie zaczynaj niespodziewanie.
- Zanęć czymś, co dobrze się kojarzy i przywoła dobry nastrój.
- Zadbaj o swoją równowagę emocjonalną gdy przystępujesz do rozmowy. Nie daj się sprowokować.
- Przygotuj się do rozmowy – przywołaj pozytywne reakcje które były odpowiednie z twojego punktu widzenia, powiedz dlaczego dobrze je odpierasz, spytaj co sprawiło, że wtedy były właśnie takie i czy możecie oboje zadbać by takie warunki występowały wcześniej. Nie oceniaj zachowań i proś o nie ocenianie.
- Porównuj obydwa podejścia, szukaj tego, co pomoże zobaczyć tę sytuację z uwzględnieniem obu spojrzeń.
- Pytaj czego potrzebuje, mów czego potrzebujesz ty i pytaj jak możecie to osiągnąć wspólnymi siłami.
Automatycznie zapamiętujemy to co nieprzyjemne i bolesne. W związku niezwykle cenna jest pamięć tego co działało, było dobre i pożądane. Zapamiętuj takie chwile, mów o nich, dopytuj czy dla partnera też są takie. Zbadaj też czego ty potrzebujesz i jak możesz dostać to wspierając partnera mniej biegłego w odczytywaniu emocji.
Wspieranie partnera nie jest uleganiem i podporządkowywaniem się, lecz podkreślaniem tego co dobre w nim i jego zachowaniu.
Nie każdy partner jest otwarty na taką życzliwą, nieoceniającą rozmowę. Jeśli z jego strony wciąż, mimo próśb pojawiają się negatywne oceny i nie współpracuje w poszukiwaniu konstruktywnych rozwiązań musisz sięgnąć po bardziej dosadne kroki.