Osoby nie dopuszczające do siebie konieczności zmiany zazwyczaj stosują nieświadomie mechanizmy obronne, których celem jest pozostanie w nie zmienionym stanie.
Mechanizmy obronne są psychicznymi trickami, które nieświadomie stosujemy, by uniknąć konfrontacji z nieprzyjemnymi uczuciami, czy negatywnym poczuciem na temat nas samych.
Reakcje obronne są naturalnymi reakcjami, które umożliwiają przez jakiś czas unikanie problemów, które są w danym momencie dla nas niemożliwe do rozwiązania.
Ciągłe unikanie konfrontacji powoduje, że problemy narastają, a nasze nieświadome działanie zamiast nas chronić przed nieprzyjemnymi sytuacjami powoduje ich niedostrzegalne narastanie.
Reakcje obronne nie pomagają rozwiązywać problemów, a tylko takie podejście umożliwia zmianę, przekształcenie naszych nawyków.
Oto kilka najpopularniejszych mechanizmów obronnych:
- Bagatelizowanie – zaprzeczanie i umniejszanie. Najprościej jest uznać, że nasze problemy po prostu nie istnieją.
- Racjonalizacja – dobre wymówki. Usprawiedliwianie się przy użyciu racjonalnych, dojrzałych powodów, nawet jeśli tłumaczą zachowanie niedojrzałe lub irracjonalne
- Intelektualizacja. Unikanie bolesnej świadomości problemu przez wypieranie związanych z nimi emocji.
- Projekcja i przemieszczenie. To skierowanie własnego gniewu, depresji, czy frustracji na zewnątrz, na zastępczy obiekt lub osobę znajdujące się w naszym zasięgu, które możemy atakować.
- Internalizacja. To skierowanie do wewnątrz w reakcji na poczucie, że sami jesteśmy źródłem własnych problemów. Objawia się nawykowym oskarżaniem, obwinianiem i niskim poczuciem własnej wartości.
Uświadomienie sobie swoich własnych autodestrukcyjnych mechanizmów obronnych jest pierwszym krokiem ku zmianie. Aby móc je zmieniać najpierw musimy skonfrontować się naszym oporem wobec zmiany. Działanie mechanizmów obronnych jest właśnie jego objawem.
Na szczęście możemy przekształcić mechanizmy obronne, w konstruktywne sposoby radzenia sobie ze sobą i przeciwieństwami.
Pingback: Mediacje rodzinne » Czy mam problem?